“Nije bilo nimalo lako navesti jednog običnog, prosečnog čoveka da iz mirnog porodičnog života ode na ratište i počne da ubija. I da još poveruje da je sravnjivanje Vukovara sa zemljom i držanje Sarajeva u opsadi više od hiljadu dana bogougodno delo srpskih pravednika. Za sve to bila je neophodna dobro razrađena ideologija. Inače, da je nije bilo, odnos većine Srba prema svemu što se dešavalo tokom 90-ih godina verovatno bi bio sasvim drugačiji. ”
(Milorad Tomanić, “Srpska crkva u ratu i ratovi u njoj”)
U vrijeme krize u Bosni i Hercegovini, po mnogima najveće od Daytonskog sporazuma, primjetno je da manifestacije religijskog nacionalizma, vjerskog radikalizma i zloupotrebe religijskih simbola i proslava služe u svrhu širenja daljnjeg nepovjerenja, a ponekad i mržnje u našoj zemlji, što je zabrinjavajući kurs.
Piše: Faruk Vele
Vidjeli smo to nedavno kada se proslava pravoslavnog Božića pretvorila u nacionalističke ispade, prijetnje i atake na povratnike i Bošnjake na potezu od Prijedora do Priboja.
“Popovi, topovi, lopovi”
Nadalje, nakon što je srpski patrijarh Porfirije prisustvovao obilježavanju 9. januara i krsnoj slavi, a sveštenici samoj paradi specijalne policije pod oružjem, nije iznenađujuće da ovih dana svjedočimo još nekim primjerima militarizacije religijskog.
Kako je ono pjevao pokojni Đole Balašević:
“Popovi, topovi, lopovi”.
U tom konteksti treba posmatrati i četnički i proruski skup u manastiru Karno kod Srebrenice prilikom obilježavanja pravoslavne Nove godine, koji je izazvao je dosta pažnje u Bosni i Hercegovini i regiji.
“Oj četnici Ravne gore, zbijajte se u redove”, pjevalo se ovih dana u blizini Srebrenice u kojoj je počinjen najveći zločin nakon Drugog svjetskog rata u Evropi.
Domaćin je bio iguman Luka (Babić). A gosti su došli iz Srbije. Kako je objavio portal Istraga.ba, predvodio ih je Mlađan Đorđević, bivši savjetnik srbijanskog predsjednika Borisa Tadića, danas “humanitarac” koji je osnovao organizaciju “Naša Srbija” i vođa “Pokreta Oslobođenje”. Poruke koje su se čule daleko su od mira i tolerancije kakvo pravoslavlje propovijeda.
Zabrinjava da ovakve skupove organizira jedan starješina jednog pravoslavnog manastira. Toleriranje takvih pojava dovodi u pitanje iskrenost osuda patrijarha Porfirija nakon nedavnih incidenata.
Štaviše, arhimandrit (što je najveći monaški čin u Pravoslavnoj crkvi) Luka (Babić) i ne krije sklonost ka oružju, vezama a formalnim i neformalnim vojnim i policijskim strukturama, pa organiziranje skupova na kojima se pjevaju četničke pjesme, veličaju ratni zločinci…
Ko je Luka (Babić)?
Rođen je 10. maja 1972. godine u Bugojnu. Srednju mašinsku školu u rodnom gradu 1991. godine. Zamonašio se 28. avgusta 2004. godine u manastiru Tvrdoš od strane Episkopa zapadnoameričkog Maksima.
Veličanje ratnih zločinaca
Voli da se fotografira pa na zvaničinoj Facebook stranici manastira postoji na hiljade njegovih fotografija u različitim prilikama.
Na jednoj od njih je snimljen s pištoljem, a potom i pored oklopnog vozila Despot, a pored mantije, voli i uniforme.
Na njegovom profilu mogu se naći fotografije s pripadnicima SAJ-a MUP-a Republike Srpske koji s marširali uz koračnicu “Za krst, za krst” 9. januara. Tu su i Putinovi “Noćni vukovi” (nekimma od njh je zabranjen ulaz u BiH zbog prijetnji za nacionalnu sigurnost) i slična ikonografija.
Tu su i fotografije s pripadnicima redovne policije, Oružanih snaga BiH, Vojske Srbije, padobranacima, oficirima… Našlo se tu mjesta sa ministrom unutrašnjih poslova RS-a Draganom Lukačem, ali i sa bjeguncima od zakona, optuženim za ratne zločine poput Milomira Savčića.
Povodom 9. januara ove godine, ali i u ranijim prilikama bez zadrške objavljuje fotografije ratnih zločinaca Radovana Karadžića i Ratka Mladića.
Na mnogo fotografija ističe svojevrsnog uzora preminulog Atanasija (Jevtića) koji je otvoreno propovijedao da “muslimani smred”. Po svemu sudeći ovaj sveštenik utječe na to da se duh netolerancije i danas, poslije svega što se dogodilo, širi Srebrenicom i srednjim Podrinjem.
Uznemirujuće je da su osobe poput igumana Luke uz sami vrh SPC, jer se može vidjeti na brojnim fotografijama sa patrijarhom Profirijem, pa i u šetnji Sarajevom 17. oktobra 2021. godine! To znači da ovakve pojave, nažalost, i dalje nisu marginalne u Srpskoj crkvi.
Nisu li ljudi poput Luke Babića koliko jučer osveštavali su oružje i ubice iz redova “Škorpiona” koji su ubijali nenaoružane Srebreničane jula 1995. godine. Čini se da takvi među vjerskim velikodostojnicima i dalje ima?
Milorad Tomanić bi zaključio da je to “karika lanca koji je bio obmotan oko vrata srpskog naroda i koji ga je polako, ali sasvim sigurno davio”.
“Ta karika bili su “ljudi u crnom”, tj. episkopi i sveštenstvo Srpske pravoslavne crkve. (Naravno, ne svi, ali svakako ogromna većina.) “, naveo je Tomanić piše RadioSarajevo.
Svi zainteresovani mogu se priključiti BESPLATNO na OVOM linku, uz aktivno učešće u dijeljenju informacija sa ostalim članovima! Pristupiti možete jednostavno i porukom na naš Viber broj + 387 62 59 69 79
